Taras drewniany – budowa krok po kroku

Wykonanie tarasu drewnianego

Taras drewniany – wykonać samodzielnie, czy zlecić firmie? W naszym przypadku zdecydowaliśmy się na samodzielne wykonanie tarasu drewnianego ze względów finansowych. Jak się potem okazało, ta decyzja dała nam też dużą swobodę działania, pewność co do jakości wykonania prac jak również możliwość stworzenia indywidualnie zaprojektowanej przez nas przestrzeni tarasu (taras otoczony drewnianymi donicami wraz z obudową basenu i wykonaniem schodów).

Taras drewniany – posadowienie

Nasz taras drewniany może być posadowiony na kilka sposobów:

• wylewane stopy fundamentowe
• bloczki betonowe
• płyta betonowa
• bezpośrednio na gruncie (niezalecane)

Każdy ze sposobów na swoje wady i zalety, natomiast w poniższym wpisie skupimy się na pierwszym rodzaju – wylewanych stopach fundamentowych. Zdecydowaliśmy się na ten rodzaj posadowienia, ponieważ poziom naszego tarasu był wysoko względem gruntu – cena wylewanej płyty byłaby wysoka. Pod płytą całość podłoża musi być wcześniej odpowiednio przygotowana – tzn podłoże z piasku i kruszywa powinno być ubite – koszty materiałów są wyższe. Z kolei posadowienie na bloczkach nie zapewnia takiej stabilności, jak wylewane stopy fundamentowe.

Jaki przyjąć poziom stóp fundamentowych tarasu drewnianego?

Przed rozpoczęciem prac powinniśmy dokładnie zaplanować konstrukcje i grubości poszczególnych elementów tarasu drewnianego. W naszym przypadku wyglądało to następująco (zaczynając od górnej warstwy):

• dystans pomiędzy pierwszą warstwą deski a progiem drzwi tarasowych -2 mm
• deska tarasowa z modrzewia syberyjskiego gr. 2,8 cm
• podkładka gumowa gr. 2 mm
• legar pośredni z modrzewia syberyjskiego gr. 4,5 cm
• legar główny z drewna klejonego warstwowo KVH gr. 12 cm
• dystans pomiędzy legarem a kotwą 1,5 cm
• grubość stalowej kotwy mocującej ok 4 mm
• dystans pomiędzy kotwą a fundamentem – 3 cm (najlepiej przyjąć od 2 do max 4,5 cm)

Z takich obliczeń będziemy mogli przyjąć wysokość stopy fundamentowej.

Dodatkowo należy pamiętać o spadku tarasu – u nas spadek był w kierunku ogrodu ok 1,5%. Wówczas nasze fundamenty również mogą się różnić wysokościami (pierwszy rząd będzie wyżej, a kolejne już odpowiednio niżej).

Taras drewniany – stopy fundamentowe

Najpierw należy zacząć od przyjęcia obrysu tarasu drewnianego. My mieliśmy już wcześniej przygotowany projekt tarasu, natomiast jeśli ktoś go nie posiada, to powinien najpierw dokładnie wszystko wymierzyć. Po tym jak uzyskamy wymiary tarasu możemy przejść do zaplanowania rozkładu konstrukcji. Rozstaw konstrukcji tarasu drewnianego zależy od przyjętych przekrojów drewna i jego rodzaju. W naszym przypadku legary główne miały wymiar 8x12cm i były wykonane ze świerkowego drewna klejonego warstwowo (KVH). Użyte drewno było konstrukcyjne – jest to ważne ze względu na nośność i wytrzymałość tarasu. Przy zastosowaniu takiego drewna rozstaw podpór (stóp fundamentowych) nie powinien być większy niż 1,2m.

Nam udało się wyznaczyć punkty za pomocą linek i lasera krzyżowego. Najważniejsze, aby stopy były równo rozłożone w kierunku układania legarów głównych (w drugim kierunku nie ma to aż takiego znaczenia).

Do wylania stóp tarasu wybraliśmy rurę kanalizacyjną o średnicy 20cm. Do tego celu służą również tuleje kartonowe, jednak w naszym przypadku obie opcje kosztowały tyle samo, a rura ma dużo większą wytrzymałość niż karton. Polecamy przyjąć średnice fundamentów nie mniejsze niż 20cm.

Zagłębienia na nasze podpory wykonaliśmy za pomocą wiertnicy. Za naszą docelową głębokość posadowienia przyjęliśmy głębokość przemarzania gruntu (dla różnych miejsc w Polsce są różne, można sprawdzić na ogólnodostępnych mapach). To gwarantuje stabilność i wytrzymałość całej konstrukcji.

Następnie umieściliśmy w dołach rury obsypując je piaskiem, tak, żeby je ustabilizować w pionie.

Ostatnim etapem było wylanie betonu.

Aby odpowiednio przygotować podłoże pod konstrukcją drewnianą oraz aby zapobiec przerastaniu chwastów całość należy wyłożyć geowłókniną (im wyższa gramatura tym lepiej) oraz przykryć żwirem.

Mocowania konstrukcji – przed wylaniem betonu czy po? Jakich mocowań użyć?

Na rynku jest wiele dostępnych opcji mocowań konstrukcji drewnianych do betonu. Ze względu na trudność idealnego umieszczenia w świeżo wylanym betonie kotew mocujących zdecydowaliśmy się to zrobić po wyschnięciu betonu (była to dla nas bezpieczniejsza opcja).

Ciekawe źródło opisujące rodzaje mocowań znajdziecie tutaj.

Rozważaliśmy również szpile mocujące, ale ostatecznie naszym wyborem były kotwy U (fachowa nazwa to „stalowa podstawa słupa„).

Aby poprawnie zamocować kotwy, najpierw wyznaczyliśmy punkty na naszych stopach fundamentowych przy pomocy lasera. Potem nawiercaliśmy otwory i umieszczaliśmy mocowania używając kotew chemicznych.

Legary główne tarasu drewnianego

Mocowanie legarów głównych nie było trudnym zadaniem. Jeśli zostawicie odpowiednie dystanse i stalowe mocowania będą rozłożone w prostych liniach, to nie powinniście napotkać problemów.

W przypadku naszego tarasu musieliśmy łączyć belki na długości. Robiliśmy to „na zakładkę” w miejscu mocowania do stalowego ucha. Przez obie belki przebiegała wówczas stalowa śruba mocująca dokręcona z obu stron.

Legary pomocnicze tarasu drewnianego

Po głównych legarach konstrukcyjnych przyszedł czas na legary o mniejszym przekroju i gęstszym rozłożeniu – tzw legary pomocnicze. Na nasz taras drewniany wybraliśmy legary z modrzewia syberyjskiego o przekroju 4,5 cm x 4,5 cm. Dla takiego przekroju legara oraz przy uwzględnieniu grubości deski tarasowej (u nas 2,8 cm) należy zachować odległości pomiędzy nimi nie przekraczające 35 cm.

Rozkładając legary musimy pamiętać o długości deski tarasowej oraz o tym, jak chcemy układać deskę tarasową – prosto, z przesunięciem a może jeszcze w inny sposób. U nas deski tarasowe miały długość 3 m i miały się mijać w połowie długości co drugi rząd. Z takich informacji będziemy mogli ustalić rozłożenie legarów pamiętając przy tym o maksymalnych odległościach, których nie należy przekraczać. Staraliśmy się rozkładać legary równomiernie. Teoretycznie to tylko konstrukcja, która jest niewidoczna, więc nie ma to wielkiego znaczenia. Jest to jednak o tyle ważne, że w późniejszym etapie widać rzędy wkrętów (jeśli stosujemy widoczne mocowania a nie system ukryty). Nam zależało, aby były one w równych odległościach.

Każda z desek powinna być przymocowana do niezależnej konstrukcji. W związku z tym w miejscach gdzie deski tarasowe będą łączone z kilku elementów, należy przewidzieć podwójne legary.

Do mocowania legarów używaliśmy wkrętów do drewna o długości będącej dwukrotnie większej niż przekrój legara pomocniczego (legar pomocniczy – 4,5 cm, wkręty – 9 cm).

Deska tarasowa

Przed ułożeniem deski tarasowej na legary została rozłożona specjalna podkładka gumowa mająca uniemożliwić podciąganie wilgoci w strukturę deski. Po tym etapie można było zacząć mocowanie deski tarasowej.

My zdecydowaliśmy się na standardowe wkręty do drewna ze stali nierdzewnej. Rozważaliśmy system ukryty, ale przy takim rozwiązaniu późniejsza wymiana uszkodzonej deski jest bardzo utrudniona.

Wkręty podobnie jak dla legarów powinny mieć długość odpowiadającą dwukrotności grubości deski.

Drewno, jakie wybraliśmy na nasz taras to modrzew syberyjski, który cechuje dość duża odporność na czynniki środowiskowe. Deskę o przekroju romboidalnym układaliśmy z 7 mm dystansem używając specjalnych przekładek. Dlaczego wybraliśmy deskę o niewielkiej szerokości i z niestandardowym przekrojem? Zależało nam na jednolitym efekcie wizualnym zarówno na tarasie jak i drewnianej elewacji budynku.

Impregnacja drewna

Każdy z elementów drewnianych naszego tarasu został wcześniej zaimpregnowany. Drewno konstrukcyjne zostało pomalowane wodochronnym impregnatem oleistym (ochrona przeciw korozji biologicznej, bariera wodochronna oraz neutralizacja grzybów i owadów niszczących drewno). Na deskę tarasową wybraliśmy bezbarwny olej do drewna z ochroną UV.

Jakie wykończenie tarasu?

Planujemy wykonać drewnianą obudowę z donic oraz zabudowę basenu wraz ze schodami. Całościowy efekt ukaże się już wkrótce 🙂